HENDRIËTTE ROLAND HOLST
lk zal de halmen niet meer zien,
noch dragen ooit de volle schoven
doch doe mij in de oogst geloven
waarvoor ik dien.
Henriëtte Roland Holst-van der Schaik
Zij was Christen-socialiste,
bekender dan haar man die bestuurslid
was van de vakbond van der ENKA
(Eerste Nederlandse Kuntzijde Arnhem)
In het verlengde van de MvGelrestraat
op de wijk Plattenburg Arnhem, waar ik
met vader, moeder en zus op nr 53 woonde,
keken wij uit op de plm 7 meterhoge en
ronde zwavelhouder op 4 poten.
De ingang van de fabriek was aan het eind
van de Tivolilaan bij de Velperweg.
De rottende stank die over de wijk hing,
weten we aan die Zwavelhouder.
Maar veel Plattenburgers werkten op de ENKA.
Hoe kan mijn denken aan Henriëtte zulk
een verbinding maken met die fabriek….
Ik voetbalde in ESCA (Enka Sport Club Anhem). Aan het begin van mijn straat woonde de familie Zeeland. De zonen, Theo, Wim en Paul speelden ook in ESCA. Paul was wat onhandiger op dat gebied. Hij ’trok’ ook war met zijn schouders als hij liep. Hij had een souvernirskraampje op de markt. Veel later liep ik van Velp naar Arnhem over de Arnhemsestraatweg. Uit één van die grolte villa’s kwam net Paul lopen, die daar nu een goedlopende horloge-juwelierszaak had. Hij had die villa gekocht van de afgestreden president van de ENKA (later AKU), VAN SCHAIK, de toenmalige man van Henriëtte.
We liepen samen richting Bronbeek, het tehuis voor oud KNIL-militairen. Daar zeiden wij elkaar voor het laatste goedendag. Wij hadden ons wandelingetje erop. Hij naar zijn villa met zijn handel in horloges en juwelen, ik met mjn stencilinrichting, die hem als klant had.