> Lieve Rob en Carmen,
>
> Hoe gaat het met jou en je pijnlijk borst? Toh hopelijk geen lichte hartaanval zoals Peter een zware had?
> Als ik zoiets voel dan smeer ik daar dadelijk spier- en gewrichtsgel op. Je ziet: tot dusver heeft het mij geholpen.
> God helpe ons!
> Marga schreef mij dat ze jou en Carmen het meest had gemist. Ze had lang gepraat met Bert.
> Het was een prachtige Sabbat voor mij en iedereen. Zij en Marianne hadden het tot in de puntjes voorbereid. Marga presenteerde het profesioneel van programmapunt tot programmapunt. Ook de entree van Reinder Bruinsma en Ahmed Matouch, die tegen mij zei: Zeg maar Ahmed.
> Hij sprak ons allen en mij en in bijzonder bijna en uur lang toe, waarin hij zei dat hij de Adventgemeente en mij als een hoogwaardige bijdrage aan de Arnhemse gemeente zag met een hoge morele standaard. Hij kende mij door de burgerlijke stand vanaf mijn kindsheid, en zo ook de Adventgemeente. Hij zat aan het middenpad rechts vooraan met Reinder Bruinsma naast zich. Hij luisterde aandachtig, ook naar de preek van Reinder. Hij reikte mij na de preek het boekje “De Canon van Arnhem”. Dat deed Reinder met het boek van 365 preken van hem.
> Ik kreeg 8 grote bloemstukken en planten, o.a. van de diaconesse Marianne, die ook Seraja naar voren riep en haar een bloemstuk aanreikte. Seraja ging daarbij natuurlijk huilen en ziedaar: Ahmed was er direct bij om haar zijn zakdoek te geven.
> Ik kon de nachten daarna eindelijk beter slapen dan de weken daarvoor…..
> O ja, natuurlijk ook door het belangrijkste kado dat ik van jullie kreeg: Luna Piepsie 5. Ik voel mij nou niet meer zo alleen door dat beestje dat na een paar dagen uit haar verstopte plekje kwam, aan mijn voeteneind kwam slapen en zij en ik elkaar vaak knuffelden
> als hij uit zichzelf op mijn schoot of naast mij op de bank ging zitten.
> Komen jullie gauw eens kijken. Maar eerst goed gezond worden hoor!
>
> Beiden heel veel liefs van
> jullie Pa Piet
>
> PS. Ik sprak een ´vreemde´ man, die net als Marcel Legerstee met iedereen sprak en vele foto´s nam. Ik vroeg hem wie hij was. Hij zei dat hij Eddie heette en de chauffeur van de burgemeester was, maar ook zijn begeleider op feesten zoals deze.
> Ik hoop dat alles van die dagen tot ere van God en Jezus was en het evangelie van de Bijbel.
> Pa


Gerelateerd bericht

SCHRIJVEN kunnen-willen – hopend op antwoord. Wat helaas niet kwam. Dat is toch niet beleefd, terwijl ik hem als een vriendeljk mens ken die je nooit in je hemd laat staan. Google moet uitkomst brengen. En zie: het blijkt dat vele mensen die klacht hebben. Er worden nog al wat oorzaken genoemd. Eén daarvan wil verhelderend zijn: 1. Na de (wereldwijde) epidemie Corona kwam opeens de epidemie Paranoia, toen de epidemie Complotten, en 2. nu zijn we aangeland aan de des- of miscommunicatie, 3. daarna zal volgens de Bijbel de epiemie des- of mis-inormtie komen. Als je dat allemaal zet komen is het einde in zicht. Het is op die wijze een programma voor de wereldgeschiednis. Maar wat hebben wij nu aan die ‘wetenschap’? Als we daarin “geloven” (het kan niet anders), wat staat ons da te doen? We moeten nu eenmaal ‘communiceren’. Je leeft van het contact met je medemensen. ‘Co’ beteent ‘samen’. Je hebt mensen die door hun vak, bijvoorbeeld dokter, agent, voorlichter enz., verplicht zijn je te helpen.. Dus als je zo iemad niet kunt e-mailen, dan ga je hem bellen. Nu maar hopen dat de telefoonlijn niet uitvalt… Of dat je te horen krijgt: “Uw bericht is goed ontvangen en zal worden afgehandeld.” (vervolgens hoor je niets meer). Of “Er zijn nog tien wachtenden vóór U”. Maar e-mailen was zo goedkoop, snel en eenvoudig. Je hoeft geen papier, inkt, envelop en postzegel te kopen en niet naar de brievenbus te lopen. En nou die verdraaide e-mail zonder antwoord. Hij heeft mail wel onvangen. Ik google en lees dat tallozen dezelfde klacht hebben. Maar gelukkig ook de oorzaken worden vermeld. Oorzaken: Weerzin tegen “schrijven”: 1. Paranoia 2. Autist of Introvert zijn 3. Ontleest 4. Ongebruik taal 5. Privatie 6. Geen tijd 7. Niet weten hoe je gevoelens en gedachten kunt formuleren Het komt allemaal neer op onze verslaving aan tv en radio die onze nieuwsvoorziening en ontspanning levert. Tijdroof…. Er is één troost: Als we zo autist worden, dan blijkt uit een tv-film dat we een bijzondere tlent krijgen, bijvoorbeeld knstschilder, tekenaar, componist, musicus, cabaretier, enz.enz. De moeder van de kunst is oefening (baart kunst). Kan het nog?

Je miste

SCHRIJVEN kunnen-willen – hopend op antwoord. Wat helaas niet kwam. Dat is toch niet beleefd, terwijl ik hem als een vriendeljk mens ken die je nooit in je hemd laat staan. Google moet uitkomst brengen. En zie: het blijkt dat vele mensen die klacht hebben. Er worden nog al wat oorzaken genoemd. Eén daarvan wil verhelderend zijn: 1. Na de (wereldwijde) epidemie Corona kwam opeens de epidemie Paranoia, toen de epidemie Complotten, en 2. nu zijn we aangeland aan de des- of miscommunicatie, 3. daarna zal volgens de Bijbel de epiemie des- of mis-inormtie komen. Als je dat allemaal zet komen is het einde in zicht. Het is op die wijze een programma voor de wereldgeschiednis. Maar wat hebben wij nu aan die ‘wetenschap’? Als we daarin “geloven” (het kan niet anders), wat staat ons da te doen? We moeten nu eenmaal ‘communiceren’. Je leeft van het contact met je medemensen. ‘Co’ beteent ‘samen’. Je hebt mensen die door hun vak, bijvoorbeeld dokter, agent, voorlichter enz., verplicht zijn je te helpen.. Dus als je zo iemad niet kunt e-mailen, dan ga je hem bellen. Nu maar hopen dat de telefoonlijn niet uitvalt… Of dat je te horen krijgt: “Uw bericht is goed ontvangen en zal worden afgehandeld.” (vervolgens hoor je niets meer). Of “Er zijn nog tien wachtenden vóór U”. Maar e-mailen was zo goedkoop, snel en eenvoudig. Je hoeft geen papier, inkt, envelop en postzegel te kopen en niet naar de brievenbus te lopen. En nou die verdraaide e-mail zonder antwoord. Hij heeft mail wel onvangen. Ik google en lees dat tallozen dezelfde klacht hebben. Maar gelukkig ook de oorzaken worden vermeld. Oorzaken: Weerzin tegen “schrijven”: 1. Paranoia 2. Autist of Introvert zijn 3. Ontleest 4. Ongebruik taal 5. Privatie 6. Geen tijd 7. Niet weten hoe je gevoelens en gedachten kunt formuleren Het komt allemaal neer op onze verslaving aan tv en radio die onze nieuwsvoorziening en ontspanning levert. Tijdroof…. Er is één troost: Als we zo autist worden, dan blijkt uit een tv-film dat we een bijzondere tlent krijgen, bijvoorbeeld knstschilder, tekenaar, componist, musicus, cabaretier, enz.enz. De moeder van de kunst is oefening (baart kunst). Kan het nog?