Mij schieten af en toe de broeders en zusters te binnen uit de begintijd van de Arnhemse Adventkerk. Die moet ik gauw noteren, want ze schieten me net zo gauw weer te buiten…
Op de Toulon vd Koogweg 8, Oosterbeek wonde de familie vd Woerd boven zijn Foto Ontwikkelingsbedijf en Etserij, dat een winkelpand was met een raam aan de straatkant. Van der Woerd was een kunstenaar op dat gebied en dat zag je aan zijn secuur getrokken gezicht met een rimpel tussen de ogen. Erger: zijn hele uitstraling was grote minachting voor alle mensen die niet wilde ontdekken wat hij had ontdekt: de waarheid. Ze waren allemaal vreselijk dom. Bijbelstudies bij hem thuis waren allemaal zwaar en daarom allen toegankelijk voor intelligente mensen zoals mijn vaker leek te zijn. Hij was in onze ogen ook bemiddeld. In elk geval geen arbeider zoals mijn vader. Later vond ik alle Adventisten toen vreselijk hautain.
Zelfs beschouwde hij zo min of meer de broeders in de Badhuisstraat. Ik was een paar jaar in zijn dienst met werkzaamheden die ik me (nog) niet herinner. Zijn bescheidener vrouw bracht ons steeds de koffie. Ik herinner me flauw dat hij pamfletjes maakte met het evangelie. Hij kon schrijven en typen en “licht”-drukken. Ik moest ze sorteren of verzendklaar maken en soms verspreiden.
Misschien was ik te jong en voelde me te dom om hem goed te begrijpen en keek ik tegen hem op.
Broeder Dirk Munk woonde op de hoek van het Mussenplein Arnhem, net ver van de Valkstraat. Stevige vent. Zijn jongere broer Wim woonde in Rheden of Dieren, en bleef na de dienst bij ons eten, zoals meer bezoekers uit andere plaatsen en dorpen. Hij zag in alles en anderen het abnormale en zei dat als verlegen humorist stiekum en zat steeds zo in zichzelf te lachen.
Een derde die na elke dienst bij ons at, was een zgn mager boertje ui, iets meer zelfbewust. Na het eten was het met elk enigszins discussiëren, waarvan mijn vader later lichtkritisch versag gaf. Om met hen de wereld bekend te maken met het Adventgeloof…. We zagen het niet zitten. Maar nu staat de kerk daar met ruim vijftig trouwe bezoekers en moeten er volgende Sabbat 8 februari waarschijnlijk het dubbele aantal stoelen worden bijgezet.
Reinder, kom ons geruststellen met ‘alles zal regkom’.
Hartelijke groet voor jou en je Aafje,
Piet