RECO0NSTRUCTIE HUWELIJK
Lieve Jisvi,
Het doet mij leed twee weken voor mijn hoderdste verjaqardag te horen dat ik altijd in jouw geheugen een schreeuwende knetefrende ruzie maakte met Mamma Gerda. Terwijl ik juist vond dat we een gelukkig vredelievebnd huwelijk hadden.Tot dat wij bezoek kregen van meneer Alzheimer. Dementie komt nooit van de één op andere dag. Elke vijfde 5-plusser rijgt er mee te maken. Het komt ansluipen met enkele tot meer zaken vergeten en net als corona de patiënt paranoja, extgreme wantrouwen achterliet. Als Mamma mij dan daarvior van oversel verdacht omdat zikj zjich nuiet oelde bevredigd, kon ik weleens wanhopi hebben geroepen: Ma, zoiets doe ik niet!
Ik heb de dokter erbij gehaald, hij kwam bij ons thuis en herkende Alzheimer dadelijk al en gaf verscheidene adviezen. Daaaruit deed Seraja de keus dat zij Ma nooit naar een verpleeghuis zou laten gaan, maar haar tot het einde intensief zou blijven verzorgen. Dát was de reden dat ik alleen moest gaan wonen en wij officieel naar het stadhuis gingen om ons te laten scheiden. Dus niet omdat we ruzie zoudenn hebben.
Ik houd er rekening mee dat iedereen zjin of meer zijn nare herinneringen automatisch uitzuivert of ten zijner voordele opslaat.
En dat ondanks Martha Veeheijen van mjn jeugdclub mij juist tijdens mijn ronddelen van pamfletten die de vfrede tussen mensen en landen propageerden en moij bij Ma aanbeval Ma als vredeievend aanbeveelde en na die tijd het huwelijk zeer geslaagd vond, net zoals Ome Wim en Tante Joh en onze buiren Kollen, Zeelte en de hele Kramnmestraat en de mensen van d kerk die bij ons kwamen eten.
En dat ondanks wij met het hele gezin elke jaar in één auto naar Spanje, Italië en Oostennrijk gingen en bijna elke zondag uitstapjes naa de natuur met een etentje maakten. Bij Peters dood gingen we nogeens naaR hotel Valk dat opns daaraDaarvoor hoef je niet speciaal positief te denken in plaats van negatief.
Misschien kan jij beter aan Bert vragen hoe hij ons huwelijk vond. Hij weet ook dat hij het huwelijk van zijn vader Braakman met Gerda op zijn zachts gezegd minder geslaagd vond en Garda mij vaak waarschuwde niet zijn voorbeeld te volgen.
Ma en ik waren bedroefd toen Peter ’s avonds aanbelde en langs mij naar boven liep omdat hij teveel had gedronken. Zo waren er talloze gebeurtenissen die wij samen deelden. Wij hadden vanaf het begin samem besloten dat er nooit een druppel alcohol in huis zou komen.
Jisvi, je volgde toch het gebod op ‘heb uw naasten, zelf uw vijanden, lief als uzelve’ en ´eert uw vader en uw moeder´. Maar meer door mijn leven met jou met jouw knappe koppie die makkrlijk leerde, ben jij mij als een goede vader gaan behandelen. En daarvoor ben ik je dankbaar.