Privé Had beter eerst “De wet op de privacy” kunnen nakijken, alvorens ik die wet gjng criticeren. Maar ja, omdat ik nu toch eenmaal ben begonnen: De oorzaak is dat sommige correspondeten met wie ik om de zoveel tijd een e-mailverhaaltje wisselde, opeens afhaakten. Ze mailden niet meer terug, en ze gaven geen antwoord op de vraag “waarom niet”. Dus dacht ik aan wat ik eens had gehoord, dat mijn correspondent kon vrezen dat zijn naam en wat hij schreef aan iedereen openbaar is. Hij had gelezen dat de Wet op de privacy hem moest beschermen tegen de kwalijke kanten van zijn privéleven en vooral voor zijn mening. Elke boef die een hekel aan hem had en die dat wilde kon hem van alle kwaads beschulkdigen, maar vooral van zijn karakter. Zover ik over dat onderwerp in gespreksgroepn op de televisie hoorde zeggen, was de wet op de privacy pas van toepassing als iemand je bedreigde met de dood. Dat was al eens een paar maal gebeurd. De bedreiger kan voor de rechter gebracht worden en en straf verwachten. Dus met die beperlking van de vrije meningsuiting was er niets aan de hand. Nou zit ik toch nog met mijn boeken, website en e-mailtjes in de verkeerde hoek. Iedereen kan ze immers lezen en op de vreselijkste manier becommentariëren en zeggen dat wat ik schreef van een krankzinnige moest zijn? Hij zei nog niet dat hij mij dood wenste wat als een bedreiging zoukunnen worden opgevat, of een potentionele moordenaar het motief geven mij te vermoorden. Iedereen leest en schrijft echter anders, naar zijn aard. En boeken, artkelen en blogs hebben de bedoeling door iedereen te worden gelezen. Het is niet prettig dat iemand aan de inhoud van je schrijven jou een misdadiger vindt of op zijn minst een krankzinnige. En hij zoekt voor zijn mening weer gelijkgestemden. Als hij maar niet vindt dat jij dood moeste zijn. Daar zit ik dan. En wee degene die het wel met me eens is. Laat dit niet blijken door dat te zeggen. Nog beter: reageer niet op wat de schrijver schrijft. Ik zie nog het touwtje hangen, want ik vind schrijven het leukst, of het nu in een boek, artikel, blog, brief of e-mail is. Ik geef geen garantie voor mijn leven en dat van mijn lezers. Dag schat.
