HEMELS
Troostliedje: “Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde….”.
Eerste vers van de Bijbel: “In het begin maakte God de hemel en de aarde.”
Honderd meter naast mijn flatje is het parkje Sacre Couer (Heilig Hart). Aan de randen staan Regina Paces (Koningin van de Vrede), Insula Dei (Eiland Gods) beide bewoond door revaliderenden, en een bejaardenhuis Vreedenhof met mensen die wachten opgenomen te worden in beide vorig genoemde gebouwen.
Elke middag tussen 3 en 4 uur kan je me vinden op ‘mijn’ bankje in Sacre Coeur. Soms zit ik alleen, vaak met één of meer van de patiënten en bewoners van het bejaardenhuis. Verder komen mensen met hun levenspartner of gemeentelijke begeleider die de rolstoel duwt of hand in hand met de patiënt loopt, of nog net met de rollator kan lopen, zoals ik, of met hun hond. De mensen zeggen allemaal: “De wereld gaat naar zijn klote”. Het dagelijkse nieuws gaat hen niet voorbij. Negentig zijn alleenstaand en eenzaam.
Hebben we al moeite met de evolutie, voortplanting zonder begin en einde; het geloof wél met een begin en einde, moeten we dat nog uitleggen ook.
Met evolutie zijn we gauw klaar met “Wat was er eerder: de kip of het ei”. Dat noemt men een “Inpertinente vraag”. Je mag die vraag niet stellen. Met de beloften in de Bijbel is het moeilijker. Daar moet je een beroep doen op het geloof. Is dat: “Ik geloof het wel”‘ of “Ik geloof het zeker”. De laatste is een overtuiging, of zo je wilt een “levensovertuiging”, wat meer gevoel dan verstand is. Al deze vragen zijn dezer dagen intenser, dankzij de nieuwsberichten. En dan de vraag: zijn dit de “nep”-bereichten waarvan zoveel sprake is? In elk geval: het vraagt om antwoord.
Het woord ‘hemel’ heeft meerdere betekenissen:
1. De nog tamelijk onbekende ruimte die we ’s nachts in het donker met zijn sterren zien, die zonnen, manen, planeten en rotsblokken kunnen zijn.
2. ‘Hemels’. Een ideale toestand, waarin mens, dier en plant zich heste beste voelt. Je kunt dat bijvoorbeeld zelfs aan een hond en kat zien als ze behaaglijk in hun mand gaan liggen.
3. De pogingen die mensen met politieke partijen, Godsdienst en verenigingen aanwenden om mens en maatschappij beter te maken.
4. ‘Zalig’. De overgang van de aarde naar de nu nog vor ons onbekende plaats in de lucht ‘hemel’.
5. In de lucht ergens bopven ons.
Indien echter de hmel en de aarde twee verschillende concrete grootheden zouden zijn, dan moet er ook een grens zijn. Die is er niet. Behalve van vast voedsel, brood en water, enzovoort, leven wij dankzij de zuurstof in de lucht die wij inademen. Als wij vijf minuten de adem inhouden dan stikken wij al en gaan wij dood en denken en doen wij niet meer.

In 2024 is de mens bewuster geworden van onze invloed op de hemel en de aarde. Wij horen steeds meer over klimaat en milieu. Grond en lucht zijn vervuild. Er is steeds minder zuurstof en meer stikstof. Alle pogingen om dit tij te keren zijn gedoemd te mislukken.
Niettemin ben ik lid van “Milieudefensie” en ben ik geabonneerd op het klimaatblad Greenpeace, die adviezen aan ons en overheid geven om zoveel mogelijk onze aarde en de zuurstof te behouden.
Als mensen mij zeggen dat de aarde toch naar zijn ‘klote’ gaat, zeg ik: “Dan hebben jij en je kinderen een slechte toekomst. Ik heb een betere. Er is een God die in Zijn Woord de Bijbel al eeuwen lang vaststelt dat tegen het eind van de aarde er tekenen van die vervuiling, ook in de mens, duidelijk zichtbaar worden: Zie Ik schep een nieuwe aarde waarin gerechtigheid woont”.
Stil maar, wacht maar….

* Zie Exodus 20, Daniel 9,, Openbaring , Mattheüs 24, “Hier zijn zij die de geboden Gods bewaren en het geloof in Jezus”.

Mijn verstand staat er bij stil, dus moet ik het geloven.

P.S.: Nu ik dit schrijf; gister (9-12-24) kwam het nieuwsbericht dat één van de stenen tafelen met de tien geboden was gevonden, nog leesbaar. De foto ervan was erbij.

 

 

 

 

 

 


Gerelateerd bericht

SCHRIJVEN kunnen-willen – hopend op antwoord. Wat helaas niet kwam. Dat is toch niet beleefd, terwijl ik hem als een vriendeljk mens ken die je nooit in je hemd laat staan. Google moet uitkomst brengen. En zie: het blijkt dat vele mensen die klacht hebben. Er worden nog al wat oorzaken genoemd. Eén daarvan wil verhelderend zijn: 1. Na de (wereldwijde) epidemie Corona kwam opeens de epidemie Paranoia, toen de epidemie Complotten, en 2. nu zijn we aangeland aan de des- of miscommunicatie, 3. daarna zal volgens de Bijbel de epiemie des- of mis-inormtie komen. Als je dat allemaal zet komen is het einde in zicht. Het is op die wijze een programma voor de wereldgeschiednis. Maar wat hebben wij nu aan die ‘wetenschap’? Als we daarin “geloven” (het kan niet anders), wat staat ons da te doen? We moeten nu eenmaal ‘communiceren’. Je leeft van het contact met je medemensen. ‘Co’ beteent ‘samen’. Je hebt mensen die door hun vak, bijvoorbeeld dokter, agent, voorlichter enz., verplicht zijn je te helpen.. Dus als je zo iemad niet kunt e-mailen, dan ga je hem bellen. Nu maar hopen dat de telefoonlijn niet uitvalt… Of dat je te horen krijgt: “Uw bericht is goed ontvangen en zal worden afgehandeld.” (vervolgens hoor je niets meer). Of “Er zijn nog tien wachtenden vóór U”. Maar e-mailen was zo goedkoop, snel en eenvoudig. Je hoeft geen papier, inkt, envelop en postzegel te kopen en niet naar de brievenbus te lopen. En nou die verdraaide e-mail zonder antwoord. Hij heeft mail wel onvangen. Ik google en lees dat tallozen dezelfde klacht hebben. Maar gelukkig ook de oorzaken worden vermeld. Oorzaken: Weerzin tegen “schrijven”: 1. Paranoia 2. Autist of Introvert zijn 3. Ontleest 4. Ongebruik taal 5. Privatie 6. Geen tijd 7. Niet weten hoe je gevoelens en gedachten kunt formuleren Het komt allemaal neer op onze verslaving aan tv en radio die onze nieuwsvoorziening en ontspanning levert. Tijdroof…. Er is één troost: Als we zo autist worden, dan blijkt uit een tv-film dat we een bijzondere tlent krijgen, bijvoorbeeld knstschilder, tekenaar, componist, musicus, cabaretier, enz.enz. De moeder van de kunst is oefening (baart kunst). Kan het nog?

Je miste

SCHRIJVEN kunnen-willen – hopend op antwoord. Wat helaas niet kwam. Dat is toch niet beleefd, terwijl ik hem als een vriendeljk mens ken die je nooit in je hemd laat staan. Google moet uitkomst brengen. En zie: het blijkt dat vele mensen die klacht hebben. Er worden nog al wat oorzaken genoemd. Eén daarvan wil verhelderend zijn: 1. Na de (wereldwijde) epidemie Corona kwam opeens de epidemie Paranoia, toen de epidemie Complotten, en 2. nu zijn we aangeland aan de des- of miscommunicatie, 3. daarna zal volgens de Bijbel de epiemie des- of mis-inormtie komen. Als je dat allemaal zet komen is het einde in zicht. Het is op die wijze een programma voor de wereldgeschiednis. Maar wat hebben wij nu aan die ‘wetenschap’? Als we daarin “geloven” (het kan niet anders), wat staat ons da te doen? We moeten nu eenmaal ‘communiceren’. Je leeft van het contact met je medemensen. ‘Co’ beteent ‘samen’. Je hebt mensen die door hun vak, bijvoorbeeld dokter, agent, voorlichter enz., verplicht zijn je te helpen.. Dus als je zo iemad niet kunt e-mailen, dan ga je hem bellen. Nu maar hopen dat de telefoonlijn niet uitvalt… Of dat je te horen krijgt: “Uw bericht is goed ontvangen en zal worden afgehandeld.” (vervolgens hoor je niets meer). Of “Er zijn nog tien wachtenden vóór U”. Maar e-mailen was zo goedkoop, snel en eenvoudig. Je hoeft geen papier, inkt, envelop en postzegel te kopen en niet naar de brievenbus te lopen. En nou die verdraaide e-mail zonder antwoord. Hij heeft mail wel onvangen. Ik google en lees dat tallozen dezelfde klacht hebben. Maar gelukkig ook de oorzaken worden vermeld. Oorzaken: Weerzin tegen “schrijven”: 1. Paranoia 2. Autist of Introvert zijn 3. Ontleest 4. Ongebruik taal 5. Privatie 6. Geen tijd 7. Niet weten hoe je gevoelens en gedachten kunt formuleren Het komt allemaal neer op onze verslaving aan tv en radio die onze nieuwsvoorziening en ontspanning levert. Tijdroof…. Er is één troost: Als we zo autist worden, dan blijkt uit een tv-film dat we een bijzondere tlent krijgen, bijvoorbeeld knstschilder, tekenaar, componist, musicus, cabaretier, enz.enz. De moeder van de kunst is oefening (baart kunst). Kan het nog?